Dwanaście scenek rozgrywających się w rĂłżnych porach roku, w ktĂłrych biorą udział buldożek Toby i kot Kiki oraz, epizodycznie, On i Ona, czyli właściciele tej parki, a także bezimienna, acz niezwykle rasowa suczka. Miejscem akcji jest po części miejski dom, a po części wiejska posiadłość opiekunĂłw czworonogĂłw. Bardzo sympatyczna, pełna wdzięku i nieco staroświecka książeczka, napisana typowym dla Colette stylem. Kiki to zapewne Ślimaczek z Klaudyny, a Toby - buldożek Annie z ostatniego tomu powieści. Odnajdujemy charakterystyczne dla Colette spojrzenie na psy i koty, ktĂłrych naturę autorka bardzo dobrze zna. PośrĂłd czułych portretĂłw i rozbrajających konwersacji dwĂłjki pupilĂłw są też i mroczniejsze akcenty, scenki dowodzące bezbronności i wrażliwości zwierzęcej psychiki. Dialogi zwierząt stają się pretekstem do refleksji nad życiem, starością, wojną oraz relacjami międzyludzkimi, przyjaźnią i miłością. Jest to debiut pisarski Colette, ktĂłry pozwolił młodej autorce podążyć własną. Dowodzi mistrzowskiego zmysłu obserwacji i wielkiego talentu.

Profesor Janion jako "poeta krajowy", "kloszard metafizyczny", Pluszkin z powieści Gogola, "pracownica morza" z Wiktora Hugo, wreszcie - niezłomny starzec trwający na stanowisku w romantycznej bibliotece. Janion opowiada o życiu po katastrofie marca 1968 tu, w kraju, na przekĂłr projektowi emigracji. Lata siedemdziesiąte i osiemdziesiąte to epoka gdańskich "Transgresji", czas GĂźntera Grassa, Wernera Herzoga, czas "nowej prywatności", przekuwanej w projekt polityczny. Jarosław Iwaszkiewicz i - przede wszystkim - Miron Białoszewski pojawiają się w drugim tomie rozmĂłw jako partnerzy tamtych poszukiwań. Duch zmarłego Kazimierza Wyki nawiedza mieszkanie Janion. Poczciwy język polonistyczny pęka pod naporem interpretacji demonicznych i wampirycznych. Powstaje nielegalne Towarzystwo KursĂłw Naukowych. Wybucha Sierpień.